RUKEN ASLAN – DEViNEN ERiL’LER

• Tweet

Ruken Aslan ; yüzyıllardır hiç bir tema insan bedeni kadar ilgi odağı olamamıştır. Sanatta ruh ve beden bütünlüğü “beden temsili” bağlamında ele alındığında, cisimleşmiş bedenin giderek özgürlüğe kavuşturulması sürecidir. Çünkü sanat, bedene yüklenmiş anlamları, kendine özgü, imge örüntüleriyle yapıt üzerinden anlamamızı sağlar. Burada bedenlerin imge örüntüsü, imgenin simgeye dönüşerek; sanatçı tarafından bulunmuş “nesne – beden” olarak karşımıza çıkmaktadır.

Sanatın tarihsel sürecinde “erkek – beden” imgelerini, kendi “düşsel fantazi” lerini; bizi de bu serüvende sürükleyebilen ;ete kemiğe bürünmüş bu imgeleri sunan sanatçı Ruken Aslan’ ın son çalışmaları oldukça dikkat çekici.

Aslan, günümüz Türk resim sanatında ‘beden’ temalı bir sanatsal imge örüntüsüyle çalışmalarını sürdüren sanatçılarımızdan. Tamamen çıplak olmayan “çıplak erkek” leri, sanatçı tinsel bir sembolist anlayışla yeniden yeniden yapılandırmakta. Antik cinsellik kültüründen uzak; erkek bedenine duyulan arzunun hissedilmediği, eleştirel bir yaklaşımla nesneleştirilmiş beden yığınları söz konusu resimlerinde.Yüzeylerde belirsizlik bağlamında yaratılmış mekansız atmosferlerde, yersiz-yurtsuz, dayanıksız, uysal bedenlerin ” trajik” görünümleridir.

Resimlerde, bedenlerarası ilişkiye hakim olan güdü ‘etkileşim’ değil; birbirlerine yaslanan bedenler toplamı… İzleyene bir süreklilik duygusu vermekle birlikte tutarsız kimlikleriyle uyumluymuş gibi ancak tam tersine uyumsuz görünümler dizisi. Bunun nedeni ise belki de 20. 21. yüzyılın ürettiği kültürlerin, değerlerin tutarsız kimlikler yaratarak; toplumsal düzenlerde insan profillerinin bulanıklaşması ve önceleri açık olan rollerin hiyerarşilerinin de silinmesi durumu olabilir.Özellikle erkek bedenlerinin üzerine iktidarsız, kimliksiz, edilgen, bulanık imgeler yüklenmekte ve erkek bedenleri bir sosyo-araç konumunda gibiler. Bu bağlamda cinsel ve erotik bir araç olmakla birlikte psikolojik gerilimler de yaratan; çağın var olma sorununa gönderme yapan bir metafor olarak öne çıkmakta erkek bedeni. Doğadan yalıtılmış, belirsiz mekanlarda devinen bu bedenleri ” fantastik-gerçekçi” bir yaklaşımla bize sorgulatmakta sanatçı.

Ruken Aslan ‘ın Devinen Eril’ler adlı sergisi 04-30 Nisan 2015 tarihleri arasında Galeri Foyart ‘da görülebilir.

MALES IN ETERNAL MOTION

No other theme has been so central a focus of attention as the theme of the human body in the history of art and culture. When considered in the context of “the representation of the body”, the idea of the integrity of body and soul in art may as well be understood as a process of the liberation of the objectified body. Art offers us the possibility to understand the meanings imposed on the body through building patterns of images peculiar to itself. At this point these patterns of images, transforming into symbols, offer themselves as the “object-body” found by the artist.

Ruken Aslan’s recent works, in the context of the representation of the male body in art history, are quite arresting in their depiction of the male body shaped in flesh and bones and welded somehow to the artist’s dreamlike fantasies of her own.

Aslan is one among the artists in Turkish painting, whose work is built around the patterns of body images. Hers is a continuous process of reconstruction of the male nude which, nevertheless, are not completely naked, from a perspective marked by a spiritual symbolism. The figures are presented, with a critical approach, as objectified masses of bodies, dissociate from the ancient culture of sexuality and not evocative of a desire for the male body. Their surface presence within a context of uncertainty and placelessness exposes them as tragic appearances, vagrant, unsupported and submissive.